Dachy ze względu na swoją funkcję i budowę stanowią rodzaj konstrukcji, którą najtrudniej poddać analizie termograficznej. Analiza taka jest szczególnie trudna lub prawie niemożliwa do wykonania z zewnętrznej strony przegrody,przy dachach płaskich lub o niewielkim nachyleniu. Wynika to z braku widoczności połaci dachowych lub ich widoczności pod kątem, pod jakim temperatura odczytana z termogramu obarczona jest dużym błędem wynikającym z odbijania się nieboskłonu. Odbicia nieboskłonu (zwłaszcza przy bezchmurnym niebie) w sposób znaczący wpływają na odczyt temperatury powierzchni dachów nachylonych także pod większym kątem, nawet powyżej 45 stopni.
Wpływ odbicia nieboskłonu możemy wyeliminować poprzez wykonanie zdjęć w warunkach całkowitego zachmurzenia, ale tylko przy dachach o stosunkowo dużym kącie nachylenia (stromych).
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Dodatkowym czynnikiem utrudniającym analizę jest fakt, że dachy w większości przypadków są przegrodami wentylowanymi. W ich przekroju znajduje się warstwa powietrza, której konstrukcja wymusza jego przepływ, a w konsekwencji konwekcyjny odpływ ciepła wraz ze strumieniem powietrza. Taki mechanizm wymiany ciepła jest w niewielkim stopniu wychwytywany przez kamerę termowizyjną, głównie tylko w miejscach wylotu powietrza z pod powierzchni dachowych oraz częściowo na samej powierzchni dachu.
Sposobem na jednoczesne wyeliminowanie obydwu czynników zakłócających jest wykonanie zdjęć od strony wewnętrznej. Obraz wewnętrznej powierzchni dachu (najczęściej jest to sufit) bezpośrednio wskazuje miejsca najbardziej intensywnej wymiany ciepła (mostki cieplne).